Το ταξίδι για Ρώμη δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Έξι μέρες πριν την αναχώρηση κι εκεί που νομίζαμε ότι όλα ήταν έτοιμα (αεροπορικά, κράτηση δωματείου), αποφασίζουμε να στείλουμε ένα mail προκειμένου να επιβεβαιώσουμε την κράτησή μας στο ξενοδοχείο Beldes (http://www.guesthousebeldes.com/). Η απάντηση που λάβαμε, το λιγότερο μας ξάφνιασε... Η χρεωστική κάρτα που είχαμε καταχωρίσει ενάμιση μήνα πριν δεν έγινε αποδεκτή και θα έπρεπε εντός 24 ωρών να καταχωρίσουμε τον έγκυρο αριθμό της ή κάποια άλλη κάρτα. Τους ζητήσαμε να ξαναπροσπαθήσουν καθώς η συγκεκριμένη κάρτα ήταν έγκυρη (το επιβεβαιώσαμε και στην Πειραιώς), χωρίς όμως να μας πουν ότι δεν δέχονται χρεωστικές, οπότε και η δεύτερη προσπάθεια μας επέστρεψε αρνητική απάντηση.
Αναστατωμένοι, εξ’αιτίας του γεγονότος ότι δεν είχαμε αρκετό χρόνο να ψάξουμε για άλλο ξενοδόχείο, αποφασίσαμε να δανειστούμε (!) κάποια πιστωτική μιας και μας διαβεβαίωσαν ότι η κάρτα αποτελεί απλά εγγύηση. Και η Τρίτη προσπάθεια αποδείχτηκε άκαρπη και αυτό ήταν αρκετό για να με κάνει έξαλλη μιας και ήταν περισσότερο από οφθαλμοφανές ότι οι άνθρωποι του ξενοδοχείου πολύ απλά ήθελαν να ακυρώσουν την κράτησή μας, μιας και η τιμή του δίκλινου δωματείου το οποίο είχαμε κλέισει ενάμιση μήνα πριν είχε πλέον σχεδόν διπλάσια τιμή!!! (Ενδεικτικά αναφέρω ότι το είχαμε κλείσει για 490 ευρώ/ 6 νύχτες και πλέον η τιμή του ανερχόταν σε 900 ευρώ / 6 νύχτες).
Παραθέτω στη συνέχεια τα mail που ανταλλάχθηκαν με τον υπεύθυνο κρατήσεων του ξενοδοχείου, για να ξέρουμε μέχρι που μπορεί να φτάσει η κοροϊδία τους...
Dear Sir,
I am contacting you in order to express my discontentment concerning your on-line booking system as well as the treatment towards our reservation.
No one informed us about the status of our reservation until Friday 4th of December that WE contacted you via e-mail. You should at least apologize for the inconvenience you caused us, as in the last minute we were forced to start looking for a new hotel -as you said that you would have to cancel our reservation.
From the form we received during on-line booking, the number of the reservation is stated clearly (260867/3709/245620/0) as well as the confirmation (** ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΚΡΑΤΗΣΗ - Η επιβεβαίωση της κράτησής σας ). You mention nowhere in your site that in case of invalid credit card we won't be informed about the cancellation, which means that in case we arrived there without contacting you before the arrival, we would have nowhere to stay.
Moreover, the second credit card is valid, as it has been used for other reservations in foreign countries without problem, although you told us that also that one is not accepted. From what I can see, for some reason (probably the price) you wanted to cancel this reservation.
I hope such behaviors are avoided in the future and you treat the customers who make the reservations early with more respect.
Evaggelia
www.e-taxidia.blogspot.com
Η απάντησή τους αποστομωτική (σε άπταιστα Αγγλοϊταλικά!) ... Μόνο που δεν μου ζήτησαν και τα ρέστα...
Re: Reservation Confirmation
| From: | Beldes (info@beldeshotel.com) |
| Sent: | Sunday, December 06, 2009 2:07:48 PM |
| To: | Evaggelia Panagiotou (panagiotou_18@hotmail.com) |
Dear Sirs
in response to your e-mail
we are very sorry your upset, but we know (αυτοί το ξέρουν, εμείς δεν έπρεπε να το μάθουμε????) that when you reserve on our site the credit cards are not checked, but the our system check control a few days before your arrive as pre-authorization (επικοινωνήσαμε εμείς μαζί τους 6 μέρες πριν, περίμεναν να μας το πουν την προηγούμενη???).
Concerning your case, were given 24 hours time for confirmation, in every hotel in the world is like this for guarantee our work and our customers (συμφωνούμε) , we regret if our customer is not satisfied, but after having given 3 credit card for us "not valid" (οι κάρτες ήταν δύο και έγκυρες, αυτοί δεν τις δέχονταν) and we were forced to cancel the reservation, not a matter of money as you say, but is a matter of seriousness (φυσικά μιας και από αλλού θα τα παίρνανε πιο χοντρά, εμείς γίναμε οι μη σοβαροί...)
We remain at its disposal for any clarification.
Best Regads
Reservation/Dpt
Beldes H.R.
Via degli Scipioni, 239
00192 Roma
www.guesthousebeldes.com
info@beldeshotel.com
Tel. 0632651036
Fax 0632506697
Με αρκετά καλή τύχη, καταφέραμε μέσα σε μία ημέρα να κλείσουμε το ξενοδοχείο Cortina (http://www.hotelcortinaroma.com/) , το οποίο βρίσκεται σε κεντρικό σημείο (δίπλα στο Metro της Piazza 
Republica -με το σιντριβάνι των Ναϊάδων. Η πηγή περιβάλλεται από Ναϊάδες, δηλ. νύμφες των υδάτων και άλογα) και σε αρκετά καλή τιμή (510 ευρώ/ 6 νύχτες).
Η ημέρα της αναχώρησης δεν άργησε να έρθει και με πολύ καλή διάθεση ξεκίνησε το ταξίδι μας. Μετά από πτήση 1 ώρας και 55 λεπτών, η Αιώνια Πόλη (Η Ρώμη είναι μια πόλη με σπουδαία ιστορία και αξιοσημείωτη προσφορά στην επιστήμη, τον πολιτισμό και τις τέχνες. Γι' αυτό το λόγο, καθώς και για τα πολυάριθμα και εξαιρετικής ομορφιάς μνημεία της, της έχει αποδοθεί η προσωνυμία «η αιώνια πόλη») μας περίμενε για εξερεύνηση. Αγοράσαμε ένα εισιτήριο των 11 ευρώ για το Termini (Κεντρικός Σιδηροδρομικός Σταθμός -διαθέτει εκδοτήρια και αυτόματα μηχανήματα στην εξωτερική αίθουσα, καταστήματα,εστιατόρια και ταξιδιωτικά πρακτορεία στην εσωτερική και εμπορικό κέντρο στο υπόγειο) και μέσα σε μισή ώρα βρεθήκαμε να ψάχνουμε τον τρόπο να φτάσουμε στο ξενοδοχείο. Το Cortina είναι αρκετά συμπαθητικό και κυρίως καθαρό, ενώ το προσωπικό ιδιαίτερα εξυπηρετικό (σε αντίθεση με τους περισσότερους Ιταλούς που συναντήσαμε!)
Αφού τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτειο, αποφασίσαμε να πάρουμε το Κόκκινο Λεωφορείο (110) – Stop and Go, από το Termini και με εισιτήριο 15 ευρώ για μία μέρα, μας ‘’ξενάγησε’’ στα κυριότερα αξιοθέατα της Πόλης, ό,τι έπρεπε για μια πρώτη γνωριμία με αυτή. Κατεβήκαμε στην προτελευταία στάση, στην Piazza Barberini με την περίφημη Κρήνη του Τρίτωνα (η αρσενική γοργόνα εκτοξεύει νερό από ένα κοχύλι. Το έργο ανατέθηκε από τον Πάπα Ουρβανό Ζ'). Μετά τις απαραίτητες φωτογραφίες , κάναμε την πρώτη μας στάση για έναν υπέροχο espresso στο Gran Café Roma. 
Ο καφές μας συνέφερε αρκετά (μιας και είχαμε ξυπνήσει από τα χαράματα) και με πολύ κέφι κατευθυνθήκαμε στην ξακουστή Scalinata di Spagna(αυτή η κομψή, έκκεντρη σκάλα είναι το αγαπημένο ροκοκό σημείο της Ρώμης. Ο Φραντσεσκο ντε Σάνκτις σχεδίασε τα σκαλιά το 1723-26 για το βασιλιά Λουδοβίκο ΙΕ', και το πραγματικό τους όνομα είναι στα ιταλικά Scalinata della Trinita dei Monti από την εκκλησία που βρίσκεται στην κορυφή), στην οποία με αρκετή δυσκολία καταφέραμε να βγάλουμε κάποιες φωτογραφίες – μιας και έπρεπε διαρκώς να προσέχουμε μη χαλάσουμε το πλάνο κάποιου άλλου!!
Στην κορυφή της Σκαλινάτας δεσπόζει η Trinita dei Monti (αποτελεί μέρος μιας μονής που ιδρύθηκε από το Λουδοβίκο ΙΒ' το 1503), την οποία και επισκεφτήκαμε. 
Αν και πρώτη μέρα, η δίψα μας να γνωρίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα από την υπέροχη αυτή πόλη, κέρδισε την κούραση της ημέρας και χρησιμοποιώντας το μετρό φτάσαμε εύκολα στο Κολοσσαίο και διασχίζοντας τη Via dei Fori Imperiali βρεθήκαμε στα μουσεία του Καπιτωλίου (είσοδος 9 ευρώ - Το Παλάτσο Νουόβο, στην αριστερή πλευρά καθώς εισέρχεστε στην παλτεία, περιέχει κυρίως αρχαία αποκατεστημένα γλυπτά. 
Τα πιο περίφημα εκθέματα είναι στον πάνω όροφο. Κατόπιν κατεβείτε τα σκαλοπάτια προς την υπόγεια διάβαση που οδηγεί στο Παλάτσο ντει Κονσερβατόρι. Στον δεύτερο όροφο εκτίθεται διακοσμητική τέχνη 16ου και 17ου αιώνα και κλασικά αγάλματα. Στον τελευταίο όροφο αναγεννησιακοί και μπαρόκ πίνακες). Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση, δυσάρεστη μάλλον, ήταν πόσα ελληνικά αριστουργήματα εκτίθενται εκεί (π.χ. η προτομή τας Σαπφούς της Ερέσιας!)...
Η μέρα πλησίαζε στο τέλος και η πείνα μας χτύπαγε κόκκινο. Μετά από αρκετό ψάξιμο καταλήξαμε και πάλι στην Piazza Barberini και στην Trattoria ‘Gioia Mia’ (με πολύ λογικές τιμές αλλά και πολύ εξυπηρετικούς σερβιτόρους!)
Γενικά, σε περίπτωση που αποφασίσετε να μετακινηθείτε στη Ρώμη με τα ΜΜΜ θα σας πρότεινα να αγοράσετε ενιαίο εισιτήριο (π.χ. εβδομαδιαίο με 16 ευρώ) το οποίο μας φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμο.
Η δεύτερη μέρα περιελάμβανε το Βατικανό (χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, αυτή η μικρή πόλη-κράτος είναι η έδρα του ποντίφικα.
Έχει το μεγαλύτερο μουσείο του κόσμου, τη μεγαλύτερη εκκλησία και φιλοξενεί το πιο εκπληκτικό έργο τέχνης που φιλοτεχνήθηκε ποτέ -την οροφή της Καπέλα Σιξτίνα του Μιχαήλ Άγγελου). Ξεκινήσαμε πρωί-πρωί (κίνηση η οποία αποδείχτηκε σοφή, μιας και δεν συναντήσαμε καθόλου ουρά για τα εισιτήρια). 
Το εισιτήριο για τα περίπου 10 μουσεία του Βατικανού και την Capella Sistina κοστίζει 14 ευρώ και καλό θα ήταν αν δεν θέλετε να νοικιάσετε audioguide, να αγοράσετε κάποιο από τα βιβλία για το Βατικανό στην είσοδο, το οποίο θα σας μείνει και θα σας βοηθήσει να κατανοήσετε αυτά που βλέπετε. 
Στη βασιλική του Αγ.Πέτρου (πρωτεύουσα της χριστιανοσύνης στολισμένη με έργα του Μπερνίνι και αγάλματα του Μιχαήλ Άγγελου), λίγο αργότερα μείναμε να θαυμάζουμε, και με τον τουριστικό οδηγό ανά χείρας να προσπαθούμε να ανακαλύψουμε κάθε γωνιά του. 
Η θέα από τον τρούλο ήταν μαγευτική και σίγουρα άξιζε τα 300 και πλέον σκαλιά τα οποία έπρεπε να ανεβούμε για να φτάσουμε εκεί [εισιτήριο για Cupola (Τρούλος -από εδώ μπορείτε να δείτε την κιονοστοιχία του Αγίου Πέτρου και το Κάστρο Σαντ' Άντζελο) 7 ευρώ]. 
Επόμενη επίσκεψη ήταν το Castel Sant’Angelo [είσοδος 8,5 ευρώ -Ο Αδριανός σχεδίασε το πελώριο αυτό κυκλικό μαυσωλείο το 123-39. Ο Αυρήλιος, το 271, το έκανε μέρος του τείχους της πόλης. Αποτελούσε το παπικό κάστρο για 1000 χρόνια. Ο Γρηγόριος ο Μέγας του έδωσε το όνομά του το 590, αμέσως μετά την ανακοίνωση ενός οράματος του Αγίου Μιχαήλ για το τέλος της πανούκλας, και το τίμησε με ένα μπρούτζινο άγαλμα του Αρχάγγελου Μιχαήλ], όμως και μία στάση για καφέ κρινόταν απαραίτητη. Περνώντας απέναντι τη γέφυρα του Sant’Angelo (την οποία έχτισε ο Αδριανός το 133-4 ώστε να έχει πρόσβαση στο μαυσωλείο του) και με λίγο περπάτημα ήπιαμε τον καλύτερο cappuccino με μόλις 1 ευρώ (!) στο Café dei Banchi Vecchi στην ομώνυμη οδό.
Το ίδιο βράδυ κάναμε το μεγάλο λάθος να εμπιστευτούμε για φαγητό ένα άρθρο από το Αθηνόραμα και ο δρόμος μας έβγαλε στο Al Moro 
κοντά στη Fontana di Trevi (Η παράδοση υποστηρίζει ότι εάν ρίξετε ένα νόμισμα σε αυτό το σιντριβάνι του Νίκολα Σάλβι του 1732, εξασφαλίζετε την επιστροφή σας στη Ρώμη) . Εκτός από το άθλιο sevice, το menu το οποίο ήταν μόνο στα ιταλικά και κανένας δεν ήταν πρόθυμος να μας βοηθήσει, ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω τη σαλάτα για την οποία πλήρωσα 18,5 ευρώ!!! Την επόμενη στο πρωϊνό, ο ξενοδόχος μας πληροφόρησε ότι στο συγκεκριμένο μαγαζί σύχναζαν κάποτε διασημότητες και μάλιστα ο ιδιοκτήτης του έχει παίξει στην ταινία Σατυρικόν του Φελλίνι, εξ’αιτίας της αστείας φάτσας που έχει (καθόλου παράξενο!)
Το ξεκίνημα της τρίτης μας μέρας μας βρήκε στο Πάνθεον (Όταν ο αυτοκράτορας Φωκάς δώρισε αυτόν τον παγανιστικό ναό στον Πάπα Βονιφάτιο Δ' το 608, άθελά του διασφάλισε ότι ένα από τα θαύματα της Αρχαίας Ρώμης θα διατηρούνταν, σχεδόν στην αρχική του κατάσταση, στο νέο του προσωπείο ως Χριστιανική εκκλησία της Παναγίας και των Αγίων Μαρτύρων) και την Piazza della Rotonda (στην οποία τα εξωτερικά τραπεζάκια των καφετεριών και οι αλογάμαξες είναι όλα παραταγμένα γύρω από το σιντριβάνι του 1575 του Τζιάκομο ντελα Πόρτα, το οποίο στηρίζει έναν μικροσκοπικό αιγυπτιακό οβελίσκο αφιερωμένο στο Ραμσή Β'). 
Λίγο πιο πάνω, η όχι και τόσο ξακουστή Santa Maria Sopra Minerva (=Αθηνά στα Λατινικά) κέρδισε τις εντυπώσεις μας. Σε κάποιο παρεκκλήσι της συγκεκριμένης εκκλησίας λέγεται ότι ο Γαλιλαίος αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι η γη δεν γυρίζει γύρω από τον ήλιο.
Περπατώντας και μετά από λίγο μας περίμενε μια έκπληξη στην Piazza Navona 
(Μια από τις ομορφότερες πλατείες της Ρώμης μόνο για πεζούς, στολισμένη με σιντριβάνια και ευθυγραμμισμένη με παλάτια, όπως το Παμφίλι, η εκκλησία Σαντ'Αγνέζε και αριστοκρατικές καφετέριες όπως η Tre Scalini), πέρα από τα συντριβάνια (πολύ εντυπωσιακό των Τεσσάρων ποταμών του Μπερνίνι) τα οποία αποτελούν πραγματικά αριστουργήματα, ένα χριστουγεννιάτικο παζάρι με Carousel και παιχνίδια είχε στηθεί για τις μέρες αυτές και αρχίσαμε επιτέλους να καταλαβαίνουμε Χριστούγεννα. Μετά την απαραίτητη στάση για καφέ και ανασύνταξη δυνάμεων, περάσαμε μέσα από το Campo dei Fiori (ο "Αγρός των Λουλουδιών" γεμίζει με χρώμα κατά τη διάρκεια της πρωϊνής αγοράς, και ξανά μετά τις βραδινές ώρες όταν οι παμπ και τα μπαρ τον μετατρέψουν σε κέντρο της νυχτερινής ζωής) για να καταλήξουμε στο Palazzo della Cancelleria (Ένα από τα πιο όμορφα palazzi της πρώιμης Αναγέννησης (τέλη 15ου αιώνα). 
Η καθαρότητα της διακόσμησης της πρόσοψης και της αυλής του είναι ασύγκριτη. Διάφορα αρχαία μνημεία λεηλατήθηκαν για να προσφέρουν το μάρμαρο και τις 44 στήλες της εσωτερικής εισόδου)το οποίο φιλοξενούσε διαδραστική έκθεση με τις ανακαλύψεις του Leonardo da Vinci. Μάθαμε για τους μηχανισμούς, αλλά και τις εφευρέσεις του τις οποίες εμπνεύστηκε από τα 4 στοιχεία της φύσης. Συνέχεια είχε το Trastevere (κάτι σαν τη δική μας Πλάκα) και αφού περιπλανηθήκαμε για λίγο στα δρομάκια του επισκεφτήκαμε τη Santa Maria in Trastevere, όπου σύμφωνα με την παράδοση άρχισε να αναβλύζει λάδι κατά τη γέννηση του Ιησού.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και με το μετρό στη συνέχεια για Piazza di Spagna, όπου τα μαγαζιά της Via Condotti είναι ανοιχτά αλλά απλησίαστα!! 
Κάνουμε το απαραίτητο eye-shopping και καταλήγουμε στην Piazza del Popolo (ο αρχιτέκτονας Τζιουζέπε Βαλαντίερ μετέτρεψε αυτή την περιοχή εκδηλώσεων και δημόσιων εκτελέσεων σε μια κομψή πλατεία το 1811-23, προσθέτοντας 4 σιντριβάνια με τα αιγυπτιακά λιοντάρια στη βάση ενός από τους παλαιότερους οβελίσκους της Ρώμης). Το τέλος της μέρας μας βρίσκει στην osteria ‘Gusto’ , εστιατόριο το οποίο μας πρότεινε ο κυριούλης στο ξενοδοχείο και για δεύτερη φορά σκεφτόμαστε ότι δεν πρόκειται να ευχαριστηθούμε φαγητό στην Ιταλία... Όχι μόνο μας στρίμωξαν στο πίσω μέρος του μαγαζιού (τους χαλάγαμε τη μόστρα μάλλον...), αλλά και το φαγητό τους ήταν πανάκριβο με πολύ μικρές μερίδες (και ήδη είχαμε αρχίσει να νοσταλγούμε τα ελληνικά σουβλατζίδικα!!!)
Το πρωϊνό της 4ης μέρας επισκεφτήκαμε την εκκλησία Saint Giovanni in Laterano (Η "Εκκλησία των Εκκλησιών", ο καθεδρικός ναός της επισκοπής της Ρώμης, ιδρύθηκε από τον Κωνσταντίνο τον 4ο αιώνα. Ήταν η κύρια παπική κατοικία μέχρι το 1309 και εδώ ακουγόταν το "Habemus Papam" μέχρι το 19ο αι. Τα αξιοπρόσεκτα περιστύλιά της είναι τεχνοτροπίας Κοσμάτι του 13ου αιώνα). Δεν καταφέραμε να δούμε το Βαφτιστήριο, ρίξαμε όμως μια ματιά στην περίφημη σκάλα, την οποία λέγεται ότι ανέβηκε ο Ιησούς στο παλάτι του Πόντιου Πιλάτου και μετέφερε η Αγία Ελένη από την Ιερουσαλήμ. Σήμερα οι πιστοί την ανεβαίνουν μόνο γονατιστοί (η αλήθεια είναι ότι η επιγραφή ‘Ανεβείτε μόνο με τα γόνατα’ με ξένισε αρκετά και μου έκανε κακή εντύπωση, όμως αυτό είναι προσωπική μου άποψη...)
Για τη συνέχεια είχαμε αφήσει ένα από τα σήματα κατατεθέντα της Ρώμης, που δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από το Κολοσσαίο. Η ουρά για το πολυπόθητο εισιτήριο (12 ευρώ) ήταν τεράστια, αλλά σίγουρα άξιζε την αναμονή. Αυτό που μου προκάλεσε δέος, δεν ήταν τόσο τα ερείπια που έβλεπα μπροστά μου, όσο αυτά που διάβαζα στον οδηγό και έκαναν τη φαντασία μου να πετάξει σε άλλες εποχές. Αναρωτήθηκα πολλές φορές πόσο εξαγριωμένος μπορεί να είναι ένας λαός που για να τον κατευνάσεις χρησιμοποιείς το θάνατο... Μεγάλη εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι το δάπεδο ήταν καλυμένο με χώμα για να απορροφά πιο γρήγορα το αίμα. Επιπλέον οι θεατές κάθονταν στις κερκίδες ανάλογα με την κοινωνική τους τάξη, όσο πιο ψηλά τόσο πιο χαμηλή θέση κατείχαν στην κοινωνία (π.χ. δούλοι και γυναίκες). Δύο ώρες μείναμε εκεί, χωρίς να καταλάβω για πότε πέρασε η ώρα και δεν θα έφευγα αν η παρέα δεν άρχιζε να γκρινιάζει! 
Με το ίδιο εισιτήριο κάναμε βόλτα στον Παλατίνο λόφο (όπου σίγουρα το καλοκαίρι θα μπορεί κάποιος να βρει λίγη δροσιά ενώ η λέξη Παλάτι σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες προέρχεται από το όνομα αυτού του λόφου. Πολύ σημαντικός στην ιστορία της πρώιμης Ρώμης, πρώτα ως τόπος γέννησής της, έπειτα ως πολυτελής κατοικία πλήθους ηγετών της,σήμερα φαντάζει βουκολικό σκηνικό για ρομαντικούς περιπάτους) αλλά και την Αρχαία Αγορά 
(κάποτε παλλόμενη καρδιά της αρχαίας πολιτικής και εμπορικής δύναμης τώρα υπάρχει ένα υποβλητικό κενό το οποίο τονίζουν οι μεγαλοπρεπείς αψίδες, οι μοναχικές κολόνες και τα ανάγλυφα ερείπιά του) τα οποία δεν με συγκίνησαν τόσο. Φαγητό στο Pastarito – Pizzarito (που ήταν αρκετά καλό – γενικά ό,τι έχουν προτείνει τα παιδιά στο forum http://www.travelstories.gr/glossary.php?c=1&page=2 δεν μας απογοήτευσε καθόλου και τους ευχαριστώ πολύ!) 
Μετά το φαγητό ανεβήκαμε στο λόφο Quirinale, τον ψηλότερο από τους 7 λόφους της Ρώμης (με το Παλάτσο ντελ Κουιρινάλε,όπου από το 1947 οι πρόεδροι τελούν εκεί επίσημα τα καθήκοντά τους) και λίγο πριν πέσουμε για ύπνο, μια μπυρίτσα στην μπυραρία δίπλα στο ξενοδοχείο μας (οδός Nazionale 17) για όνειρα γλυκά!
Ξημέρωσε και η Κυριακή και αποφασίσαμε να εκμεταλλευτούμε την ημέρα ανεβαίνοντας στο λόφο Τζανίκολο (Αυτός ο μακρύς λόφος που χωρίζει το Τραστέβερε από το Βατικανό προσφέρει εκπληκτική θέα της Ρώμης.
Τα δύο έφιππα αγάλματα δημιουργήθηκαν εις μνήμην του Τζουζέπε Γκαριμπάλντι και της γυναίκας του, Ανίτας, που βρίσκονται θαμμένοι εκεί). Με το λεωφορείο Η φτάσαμε μέχρι Trastevere και με τη βοήθεια του χάρτη αρχίσαμε να ανεβαίνουμε.
Αρχικά μας αποκαλύφθηκε το άγαλμα του Garibaldi, μέχρι η μαγευτική θέα της πόλης να μας κόψει την ανάσα. Άδικα ψάξαμε για κάποιο café, μιας και η βροχή είχε ήδη αρχίσει να δυναμώνει και αφού αγοράσαμε μαριονέτες και χαζέψαμε για λίγο το ιταλικό τους show, αρχίσαμε να κατεβαίνουμε.
Ο δρόμος μας έβγαλε στο Βατικανό, όπου είδαμε πολύ κόσμο να συνωστίζεται στην πλατεία του Αγ.Πέτρου. Πλησιάζοντας ακούγαμε κάποια ομιλία και όταν πλησιάσαμε αρκετά, η έκπληξή μας ήταν μεγάλη, βλέποντας τον πάπα σε ένα μικρό μπαλκονάκι να εκφωνεί λόγο σε ιταλικά, γαλλικά και γερμανικά. Μετά τα απαραίτητα ντοκουμέντα – μιας και αυτό μάλλον δεν θα μας ξανατύχει για την υπόλοιπη ζωή μας (!) – εστιάσαμε στον αρχικό μας στόχο που ήταν η εύρεση café!!! Το café NOVA ήταν από τα πρώτα που συναντήσαμε και χωρίς πολλή σκέψη το τιμήσαμε, μιας και το κρύο είχε γίνει ανυπόφορο... η φιλικότητα του σερβιτόρου και οι φιλοφρονήσεις του για την Ελλάδα δεν μας υποψίασαν για το λογαριασμό που μας επεφύλασε!!! 35 ευρώ για δύο espresso και δύο γλυκά!! Προσπαθώντας να ξεπεράσουμε το σοκ (!) συνεχίσαμε την περιήγησή μας στην Αρχαία Appia οδό (με το λεωφορείο 118 στη στάση Circo Massimo του Μετρό). Σαν διαδρομή αξίζει αρκετά, μιας και είναι λίγο πιο έξω από το κέντρο της πόλης και υποθέτω ότι την άνοιξη που θα είναι καλύτερος ο καιρός προσφέρεται για έναν καλό περίπατο – σε συνδυασμό με τα αξιοθέατα που μπορείτε να επισκεφθείτε. Αν αποφασίσετε να πάρετε το 118, οπλιστείτε με αρκετή υπομονή καθώς τα δρομολόγια είναι πολύ αραιά.
Εκτός από την ιστορία της, η Ιταλία είναι πολύ γνωστή και για τη μόδα της, έτσι δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε σε μια βόλτα στην αγορά. Χαζέψαμε στα μαγαζιά της Via del Corso και στη συνέχεια με μετρό για Fontana di Trevi προκειμένου να προμηθευτούμε τα souvenir μας σαν γνήσιοι τουρίστες! Ένα γρήγορο espressaki και με μετρό πάλι φτάσαμε στο Κολοσσαίο. Με απογοήτευση βρήκαμε τη Χρυσή Οικία του Νέρωνα κλειστή λόγω έργων και έτσι αποφασίσαμε να επισκεφτούμε δύο τελευταίες αλλά σημαντικές εκκλησίες που δεν είχαμε προλάβει τις προηγούμενες μέρες, San Clemente (είσοδος για Κατακόμβες 5 ευρώ) και Santa Maria del Popolo. Το βράδυ στην μπυραρία Perone για φαγητό, όπου επιτέλους βρήκαμε στο μενού κάτι διαφορετικό από ζυμαρικά και pizza!!! Οι τιμές είναι λογικές και ο κόσμος περιμένει ακόμα και στην είσοδο για ένα τραπέζι!
Όπως λένε όλοι, τα ωραία πράγματα διαρκούν λίγο και η τελευταία μέρα μας στην Αιώνια Πόλη ήταν γεγονός.
Αφού συνενοηθήκαμε για τις αποσκευές, περπατήσαμε μέχρι το πάρκο της Villa Borghese. Τα εισιτήρια για τα οποία είχε φροντίσει ο κυριούλης του ξενοδοχείου, έγραφαν ότι έπρεπε να είμαστε εκεί στις 12:30, οπότε είχαμε περίπου δύο ώρες για να βολτάρουμε. Βγάλαμε φωτογραφίες στη λίμνη και νοικιάσαμε ένα μηχανοκίνητο ποδηλατάκι για να κάνουμε το γύρο του πάρκου. Με πολύ γέλιο (θα καταλάβετε αν τύχει να νοικιάσετε κι εσείς!) έφτασε η ώρα για τη Γκαλερί (...) ως πραγματικά φιλότεχνοι φάγαμε εκέι μισή ώρα (!) Η αλήθεια είναι ότι για το 2009 (κάθε χρόνο φιλοξενεί διαφορετικό καλλιτέχνη) υπήρχαν έργα του Bacon, τα οποία τα κοιτάς και αναρωτιέσαι «Τι θέλει να πει ο ποιητής??» (ζωγράφος στην περίπτωσή μας..) Κατά τα άλλα ήταν μία συμπαθητική βιλίτσα την οποία είχε κτίσει ο Borghese (σύζυγος της αδερφής του Ναπολέοντα) για να κάνει τα πικ-νικ του και όταν φαλήρισε την πούλησε στο ιταλικό κράτος!!!
Καφέ στο Hard Rock café και μετά το φαγητό πήραμε το δρόμο για το αεροδρόμιο (δεν θα ξεχάσω το τρέξιμο στο Termini με τη βαλίτσα στο χέρι, για να προλάβουμε το τρένο, γιατί δεν ξέραμε πότε αναχωρεί το επόμενο!) Η πτήση ήταν από τις χειρότερες, μιας και είχαμε την ατυχία να ταξιδεύουμε με σχολείο που επέστρεφε από εκδρομή (μάλλον τα 7-8 χρόνια που μας χώριζαν από αυτή την ηλικία μας έχουν κάνει να ξεχάσουμε τα δικά μας, ίσως και να τα νοσταλγήσουμε...)
Σίγουρα το κέρμα που έριξα στη Fontana di Trevi δεν είναι αυτό που με έκανε να αγαπήσω τόσο πολύ αυτή την πόλη ώστε να θέλω να ξαναγυρίσω!!! Viva Roma!!
ΠΗΓΗ: "TOP 10 ROME" , ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΗΜΕΡΗΣΙΑ Α.Ε.Ε
Ένα έθιμο που τα τελευταία χρόνια αναβιώνει σ’ όλα τα χωριά του Ρουμλουκιού, κρατώντας έτσι το τοπικό παραδοσιακό χρώμα τις ημέρες του Δωδεκαημέρου..
Ένα έθιμο που τα τελευταία χρόνια αναβιώνει σ’ όλα τα χωριά του Ρουμλουκιού, κρατώντας έτσι το τοπικό παραδοσιακό χρώμα τις ημέρες του Δωδεκαημέρου..
