Άλλη μία κουραστική μέρα στη δουλειά είχε φτάσει στο τέλος της και ένα συναρπαστικό σαββατοκύριακο μόλις ξεκινούσε.Ακολουθώντας την Εθνική οδό Αθηνών - Πατρών κατευθυνθήκαμε προς Ξυλόκαστρο για να φτάσουμε στον προορισμό μας, τα Κάτω Τρίκαλα Κορινθίας. Αντίθετα με όσα είχα ακούσει, η συνοικία των Κάτω Τρικάλων μου φάνηκε πολύ πιο όμορφη από τις δύο άλλες (Μεσαία και Άνω Τρίκαλα) μιας και κρατάει ακόμα τη γραφικότητά της και δεν είναι τόσο τουριστικά ανεπτυγμένη όσο οι άλλες δύο. Ο ξενώνας Παλιόκαστρο (όπου διανυκτερεύσαμε για 2 βράδια) ήταν εντυπωσιακός (INFO: www.paliokastro.gr) , καθώς είναι χτισμένος με πέτρα και ξύλο για να δένει αρμονικά με το υπέροχο πράσινο τοπίο. Η φιλοξενία του ιδιοκτήτη είναι άξια λόγου, όπως και των υπόλοιπων κατοίκων -όπου τους συναντήσαμε. Το ίδιο βράδυ, φάγαμε στην ταβέρνα "Πέτρινο" τη σπεσιαλιτέ της γυναίκας του κυρίου Βασίλη, ο οποίος μας κέρασε και από το κρασί που παράγει ο ίδιος (www.trikalahotels.gr/blog/?p=223). Ως σημείο συνάντησης του χωριού, η κεντρική πλατεία, είχε μαζέψει αρκετούς ντόπιους εκείνο το βράδυ, οι οποίοι περίμεναν το βουλευτή 'τάδε' για να ακούσει τα προβλήματά τους. Παρακολουθούσαμε από απόσταση τη συζήτηση και αισθάνθηκα πόσο παρατημένοι είναι οι άνθρωποι της επαρχίας, αφού οι τοπικοί άρχοντες τους θυμούνται μόνο σε περιόδους εκλογών. Αφήσαμε νωρίς τη συγκέντρωση γιατί την επομένη είχαμε πολλά να δούμε και να κάνουμε.
Ξεκινήσαμε νωρίς και ανεβήκαμε στο χιονοδρομικό κέντρο της Ζήρειας(το οποίο σε όλες τις πινακίδες αναφέρεται ως αθλητικό κέντρο) για να πάρουμε μία γεύση από το πως θα μπορούσε να είναι το χειμώνα όταν φυσικά θα έχει ντυθεί στα άσπρα! Συνεχίσαμε προς τη λίμνη Δασίου -δυσκολευτήκαμε λιγάκι να την εντοπίσουμε μιας και δεν είχε νερό - ωστόσο γεμίσαμε το μυαλό μας με τις υπέροχες καταπράσινες εικόνες. Πριν κάνουμε τη στάση μας για καφέ στα Άνω Τρίκαλα, περπατήσαμε για ώρα σε ένα αρκετά καλό μονοπάτι λίγο μετά τη Μονή του Αγ.Βλασίου. Το βραδάκι για φαγητό στην ταβέρνα του Δεκλερή και για ποτό στο Λίθινο με τα υπέροχα γλυκά (αν και δεν δοκιμάσαμε, τα μάτια μας πραγματικά χόρτασαν!).
Κυριακή πρωί και ήδη το συναίσθημα πως όλα τα καλά διαρκούν λίγο άρχισε να μας κυριεύει! Την ώρα που αφήσαμε το δωμάτειο η βροχή είχε δυναμώσει αλλά δεν μας πτόησε! Αφού περάσαμε την Καρυά με την ωραία εκκλησία, στρίψαμε αριστερά στη διασταύρωση για Φενεό. Μετά από μια εκπληκτική διαδρομή φτάσαμε στη Λίμνη Δόξα. Είναι μια τεχνητή λίμνη, την οποία αξίζει κανείς να την επισκεφτεί για να θαυμάσει από κοντά το θαύμα της φύσης με τη συμβολή του ανθρώπου. Συναντήσαμε πολλές ταμπέλες για το 'διάσημο' κουτούκι του Σταϊκου με την υπέροχη θέα στη λίμνη, το οποίο συνειδητά αποφύγαμε μιας και δεν είχαμε ακούσει τα καλύτερα για την ποιότητα του φαγητού... Αντ'αυτού προτιμήσαμε ένα καφεδάκι στη Γκούρα στο Αρχοντικό Πρεδάρη. Αγοράσαμε όσπρια από ένα μαγαζάκι με τοπικά προϊόντα και πήραμε τον άχαρο δρόμο της επιστροφής με μία στάση στην Ευρωστίνη για φαγητό στην ταβέρνα του Κοραή (χμ χμ χμ...)
Πριν κλείσω, θα ήθελα να ευχηθώ οι άνθρωποι που είδαμε σε ένα πολύ άσχημο τροχαίο στην Εθνική λίγο μετά τα διόδια να είναι καλά και μακάρι κάποτε να αποκτήσουν συνείδηση οι Έλληνες οδηγοί για να σταματήσουν να παίζονται έτσι οι ανθρώπινες ζωές.
