Κοντινός παράδεισος θα ήταν ένας χαρακτηρισμός που ταιριάζει απόλυτα στο μικρό αυτό νησάκι του Αργοσαρωνικού. Μόλις 50 λεπτά από την πολύβουη Αθήνα και 10 λεπτά από την Αίγινα, βρίσκεται το Αγκίστρι.
Η περιπλάνησή μας ξεκίνησε το Σάββατο το πρωί. Το Flying Dolphin μας κατέβασε στο Μεγαλοχώρι (ή Μύλο) που είναι και η χώρα του νησιού. Εκεί μας περίμενε το λεωφορείο –που είναι και το μοναδικό στο νησί- για να μας μεταφέρει στον προορισμό μας, την πιο τουριστική περιοχή, τη Σκάλα. Είχε ήδη ξημερώσει για τα καλά και η ζέστη άρχιζε να προκαλεί δυσφορία, ωστόσο σαν αποφασιστικοί ταξιδιώτες αποφασίσαμε να περπατήσουμε την απόσταση των δύο χιλιομέτρων μέχρι τη Σκάλα!
Χρειάστηκε να ρωτήσουμε για να εντοπίσουμε το Ξενοδοχείο Αντρέας που θα ήταν το κατάλυμα μας για τις επόμενες δύο μέρες. Το ξενοδοχείο ήταν σε αρκετά προσιτή τιμή (48 ευρώ με πρωινό) και αρχικά μας εντυπωσίασε η φιλοξενία του κυρίου Αντρέα (γνώμη που δυστυχώς ανατράπηκε τις επόμενες μέρες…) Το δωμάτιο ήταν καθαρό και το μπαλκονάκι με ωραία θέα στην πισίνα και στο βάθος τη θάλασσα.
Καθώς δεν είχαμε μεταφορικό μέσο, αποφασίσαμε να νοικιάσουμε ποδήλατα από τον ‘Κώστα’ (με 6 ευρώ την ημέρα) και με αυτά φτάσαμε στην πανέμορφη παραλία της Σκληρής η οποία βρίσκεται στα ανατολικά του νησιού. Η παραλία μας άρεσε τόσο πολύ ώστε αποφασίσαμε να την επισκεφτούμε και δεύτερη φορά. Δυσκολευτήκαμε λιγάκι να τη βρούμε καθώς δεν υπήρχε καμία σχετική πινακίδα να μας προσανατολίσει, ωστόσο για ακόμα μια φορά ρωτώντας φτάσαμε στην πόλη! Αν είστε από τους τυχερούς θα πετύχετε τη σκιά που προσφέρουν τα πεύκα, αν δεν σας αρέσει η ηλιοθεραπεία. Λίγο παρακάτω, και με λίγη πεζοπορία φτάσαμε στην παραλία της Χαλικιάδας, Αν και μάλλον απαγορεύεται, παρατηρήσαμε και αρκετούς γυμνιστές (αν είστε fun του αθλήματος!)
Στην ταβέρνα ‘Αγκίστρι’ το μεσημεράκι, δοκιμάσαμε το πιο ωραίο χταπόδι στα κάρβουνα, απαραίτητος ουζομεζές. Το απογευματάκι ανεβήκαμε στο γραφικό Μετόχι με τα ποδήλατα. Η ανηφόρα μας έκοψε την ανάσα, όμως η πανοραμική θέα μας αποζημίωσε. Το βραδάκι για ποτό στο Κάστρο στο Μεγαλοχώρι, αυτή τη φορά χωρίς να κουβαλάμε τις βαλίτσες, οπότε και η βόλτα ήταν ότι έπρεπε για να τελειώσει η πρώτη μας μέρα στο νησί.
Κυριακή πρωί, και αφού ο κυρ Αντρέας αρνήθηκε να μας σερβίρει πρωινό γιατί καθυστερήσαμε λέει ένα τέταρτο και έπρεπε να πληρώσουμε(!), βρισκόμασταν ήδη στη στάση του λεωφορείου. Το εισιτήριο κοστίζει 2 ευρώ και θα βρείτε τα δρομολόγια αναρτημένα σε εμφανές σημείο έξω από την εκκλησία των Αγ.Αναργύρων με το χαρακτηριστικό γαλάζιο τρούλο. Επόμενη παραλία ήταν η Δραγονέρα. Αν και είχαμε ακούσει τα καλύτερα, δεν μας ενθουσίασε. Ίσως επειδή ήταν Κυριακή πρωί και γινόταν πανικός, ίσως επειδή φυσούσε και η θάλασσα είχε βγάλει αρκετή βρομιά, θεωρήσαμε ότι η συγκεκριμένη παραλία δεν ήταν αντάξια των προσδοκιών μας.. Ούτε οι ήχοι από το Beach Bar, με την καλοκαιρινή διάθεση κατάφεραν να μας κρατήσουν εκεί και πήραμε το αμέσως επόμενο λεωφορείο για τα Λιμενάρια. Στο χωριό αυτό, υπάρχει μια παραλία η Μαρέζα, όμως δεν φημίζεται γι’αυτό. Στην ταβέρνα του θα γευτείτε τον ωραιότερο κοκκινιστό κόκορα. Μεγάλη εντύπωση μου έκαναν και τα υφαντά που κοσμούν τους τοίχους, όλα φτιαγμένα στο χέρι, όχι με τον αργαλειό που θα δείτε εκεί, αλλά με ένα πιο καινούριο, όπως μας εξήγησε η ευγενέστατη κυρία που μας σέρβιρε.
Στην Απόνησο που βρίσκεται λίγο παρακάτω, υπάρχει μια πολύ ωραία ταβερνούλα, την οποία θα έχετε σίγουρα επισκεφτεί αν διαθέτετε σκάφος!!!
Το νησάκι διαθέτει και θερινό cinema στη Σκάλα, και αποτελεί μια καλή επιλογή πριν τη νυχτερινή σας έξοδο.
Για τους ρομαντικούς, το ηλιοβασίλεμα στην παραλία της Σκάλας, με ένα δροσερό κοκτέιλ, παρέα με το έτερον ήμισυ προτείνεται ανεπιφύλακτα!!!!
Ααααα και προσοχή στις μέλισσες!!!!!
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΙΟΥΝΙΟΣ 2009
