ΛΕΥΚΑΔΑ

Ό,τι κι αν πει κανείς για το υπέροχο αυτό νησί είναι λίγο... Μας μάγεψαν οι εξωτικές παραλίες, τα καταπράσινα βουνά, η φιλοξενία των ανθρώπων.
Η διαμονή μας στο Δρυμώνα, έναν μικρό οικισμό κοντά στον Άγιο Νικήτα θα μας μείνει αξέχαστη. Τα δωμάτια - μικροί πέτρινοι ξενώνες - είχαν φοβερή θέα και όλες τις ανέσεις σε πολύ προσιτή τιμή. Ο κος Τσίπης έχει φτιάξει με πολύ μεράκι το κάθε σπιτάκι και η ονομασία ΠΑΝΟΡΑΜΑ που έχει δώσει, δικαιώνει επάξια τον τίτλο του! (INFO http://www.touristorama.com/entryInfo.php?entryID=1303&language=greek )
Την πρώτη μέρα κατεβήκαμε στους Εγκρεμνούς. Τα 350 σκαλοπάτια τα οποία μας χώριζαν από την παραλία, άξιζαν τον κόπο! Συνεχίζοντας τη βόλτα μας, περάσαμε τη Βασιλική, ένα πολύ τουριστικό χωριό, το οποίο θα σας συναρπάσει εάν είστε λάτρης του Wind Surf. Κατά τα άλλα, δεν μου έκανε κάποια ιδιαίτερη εντύπωση. Επόμενη στάση στα Σύβοτα, όπου ήπιαμε το ουζάκι μας στη 'Σπυριδούλα' (πολύ καλή εξυπηρέτηση), χαζεύοντας τα ιστιοπλοϊκά τα οποία αράζουν εκεί.
Την επόμενη μέρα αποφασίσαμε να ανακαλύψουμε τα πιο τουριστικά μέρη της Λευκάδας και αφού ήπιαμε το καφεδάκι μας στη χώρα (στο καφε ΠΛΩΤΟ - όνομα και πράγμα!) κατευθυνθήκαμε προς Νυδρί. Περπατήσαμε στο φαράγγι του Δημόσαρη και μέσα από ένα πολύ στρωτό μονοπάτι καταλήξαμε στους εντυπωσιακούς καταρράκτες! Μεσημέριαζε και ήταν η ώρα του φαγητού! Η Καρυά με τα αιωνόβια πλατάνια στην πλατεία του χωριού ήταν ότι έπρεπε! Περιηγηθήκαμε για λίγο, χαζεύοντας τα μαγαζάκια με τα κεντήματα και σιγά σιγά θα παίρναμε το δρόμο για την παραλία του Πόρτο Κατσίκι. Φτάσαμε απογευματάκι. Η θέα από ψηλά σου έκοβε την ανάσα! Πραγματικά δεν είχα ξαναδει τέτοια παραλία! Έμοιαζε σαν βγαλμένη από κάποιο περιοδικό! Γαλάζια νερά και λεκό βότσαλο. Δυστυχώς, τα κύματα δεν μας άφησαν να ευχαριστηθούμε όσο θα θέλαμε αυτό το θαύμα της φύσης. Η μέρα μας θα τελείωνε στο ακρωτήρι του Λευκάτα, στο νοτιότερο σημείο του νησιού όπου βρίσκεται και ο φάρος. Κάπου διάβασα ότι από το σημείο αυτό έπεσε η Σαπφώ (η συμπατριώτισσα!) απογοητευμένη από τον έρωτά της για το Φαώνα (!?). Το βραδάκι, μιας και δεν μας είχαν απομείνει πολλές δυνάμεις, προτιμήσαμε ένα ήρεμο ποτό στον Αγ. Νικήτα δίπλα στο κύμα.
Τελευταία μέρα στο πανέμορφο νησί και καταφέραμε να πάμε μέχρι το Κάθισμα για μια γρήγορη βουτιά πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής.. Για να μοιράσουμε τη διαδρομή σταματήσαμε για λίγο και στην Αμφιλοχία.
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΙΟΥΝΙΟΣ 2009